top of page
Writer's pictureRei

My Legacy | Η Κληρονομία Μου (poem)


A bottom-up view of four Grecian pillars with a wispy-clouded sky in the negative space
A bottom-up view of four Grecian pillars with a wispy-clouded sky in the negative space
 

My grandparents didn’t survive wars and displacement and genocide

for me to sit in sustained silence as atrocities barrage Congo, Sudan, and Palestine.

So I never let the warcry of Athena that flows in my veins fall by the wayside.

My ancestors didn’t hang on to their ethnic identities for dear life

for me to lose all ties to my Cretan and Pontian sides

in the name of being fully Americanized.

So I visit my homeland, listen to the traditional music of my people, and only cook with extra virgin olive oil to keep it all alive

while respecting and never appropriating other cultures that aren’t mine.

My parents didn’t make me go to Greek school during my formative times

to let my mother tongue shrivel away in these vocal chords and die.

I didn’t break the cycle of generational trauma with my Spartan might and Athenian insight

to sit at the sidelines and pay this burning world no mind.

So, from the depths of my psyche, I write,

my ancestors and the Greek gods by my side.

 

Η πρόγονοί μου δεν επέζησαν πολέμους και εκτοπισμούς και γενοκτονίες

για να κάτσω σε διαρκή σιωπή καθώς φρικαλεότητες κατακλύζουν το Κονγκό, το Σουδάν, και την Παλαιστίνη.

Οπότε δεν αφήνω την κραυγή της Αθηνάς που κυλάει στις φλέβες μου να υποχωρήσει.

Οι πρόγονοί μου δεν κράτησαν την εθνική τους ταυτότητα κοντά στην καρδιά τους για μια ζωή

για να χάσω όλους τους δεσμούς με την Κριτική και Ποντιακή μου πλευρά

στο όνομα του Αμερικανιζμού. 

Λοιπόν, πηγαίνω στην πατρίδα μου, ακούω την παραδοσιακή μουσική του λαού μου, και μαγειρεύω μόνο με παρθένο ελαιόλαδο για να τα κρατήσω όλα ζωντανά

ενώ σέβομαι πολιτισμούς που δεν είναι δικοί μου. 

Οι γονείς μου δεν με βάλανε στο Ελληνικό σχολείο 

να αφήσω την μητρική μου γλώσσα να μαραθεί σε αυτές τις φωνητικές χορδές.

Δεν σταμάτησα το κύκλο τραύματος γενεών με τη Σπαρτιατική μου δύναμη και την Αθηναϊκή διορατικότητα

να κάτσω στο περιθώριο και να δείξω αδιαφορία στην φλεγόμενη γη. 

Οπότε, από το βάθος της ψυχής μου, γράφω

με τους προγόνους μου και τους Θεούς δίπλα μου. 




1 comment

Recent Posts

See All

1 Comment


Guest
Sep 19

That has a powerful punch! A certain kind of subtle stubbornness and endurance. It's a testament of these times.

Like
bottom of page